Denizanalari ve deniz şakaklarindan korunma tedbirleri

[sirenia]

DENİZANALARI VE DENİZ ŞAKAKLARINDAN KORUNMA TEDBİRLERİ
DENİZANALARI: Bu sınıf, gerçek deniz analarının tamamını içeren ve Dünya denizleirnde 200 türe, Türkiye denizlerinde ise 6 türle temsil edilir. Tüm deniz anaları denizlerde pelajik bölgede yaşarlar; vücutlarının %95'i sudan oluşur ve hareketleri büyük oranda dalga, gel-git ve rüzgar hereketlerine bağlıdır.
Aslında çan veya şemsiye şeklindeki vücutları kontraktildir yani ritmik olarak kasılma yeteneğine sahiptir, ancak bu hareket gerçek kas hüçrelerinden meydana gelmeyipepitel kas hüçrelerinden meydana gelmektedir.Bu bakımdan deniz anaları suda pasif yerdeğiştiren canlılardır. Tüm deniz anaları kornivordur,besinlerini zooplakton,balık yumurtaları ve larvaları, bazende küçük balıklar oluşturur. Vücut yapıları ve şekilleri türler arasında çok büyük farklılıklar oluşturur,ancak genellikle hepsi saydam yapıdadırlar. Üreme organları genelde göz alıcı renktedirler. Türkiye sularında yaşıyanların şemsiye çapı 1m yi geçmemektedir,ancak dünya denizlerinde 2m şemsiye çapına ve 36m uzunlıktaki tentüküllere sahip olanları mevcuttur.Diğer ılık ve soğuk denizlerdeki deniz analarının tentükülelri ölümle sonuçlanabilen zehirlenmelere sepep olabilir. Bütün dünyadaki en zehirli deniz cnlısının bir denizanasının olduğu gözden kaçmamaktadır. Özellikle Avusturalya sularında yaşıyan bu denizanası 1994 yılında 50 kişinin ölümünden sorumludur ve ölümlerin %65'i zehirlenmeden sonraki ilk 3-8 dakika içinde gerçekleşmiştir. Ancak Akdenizde yaşayan bütün denizanası türleri göz önünde bulundurulursa, çok büyük bir tehlike arz etmedikleri görülür.
Karasularımızda yayılım gösteren denizanası türleri arasında en yaygın olanı Aurelia aurita, denizle ilk defa tanışan küçük çocukların rastlayabileceği çok iyi bilinen bir türdür. Tabak veya disk şeklindeki vücutları 40cm kadar boya erişebilir. Genellikle şeffaf veya kirli beyaz renge sahiptirler. Şemsiyanin etrafında çok sayıda iplikçik şeklinde uzantılar bulunur. Bu denizanasının neden olduğu zehirlenmeler genellikle hafif kaşıntılar ve kızarıklıklarla atlarılabilinir.

DENİZ ŞAKAYIKLARI: Deniz şakayıklarını dahil olduğu bu sınıf dünyada yaklaşık 6000 türe,kıyılarımızda ise 20 kadar türle temsil edilir. Deniz şakayıklarının vücutları su ile çevriliyken çiçek şeklinde bir görünüm arz ederler, ancak gel-git sonucu suyun dışına çıktıklarında veya herhangibir şekilde rahatsız edildiklerinde tentakülleirni içeriye çekerler ve kasılırlar. Ayrıca çok yavaşta olsa ayak diskleri sayesinde yer değiştirebilirler. Denizlerimizde dağılım gösteren deniz şakayıkları arasında üç tür diyerlerie oranla daha kuvvetli b,r zehir mekanizmasıa sahiptirler.

DENİZ ANALARI VE ŞAKAYIKLARI ZEHİRLENMELERİNDE TEDAVİ YÖNTEMLERİ

Neden oldukları zehirlenmelerin semptomları türlere, mavsime, nüfuz ettileri bölgeye, deriye nüfuz edilen zehre, zehirleyen türün büyüklüğüne.bireyin bağışıklık sistemine ve yaşına ( çok yaşlı ve çok genç insanlarda daha hassas) göre değişiklik gösterir. Genel olarak lokal deri tahrişleriyle zehirlenme etkisi gözükür. İlk anda ortaya çıkan kaşıntı hissi birkaç saat içinde sona erer. Baz dırımlarda acı sadece temasın gerçekleştiği bölgede lokal olarak kalır,bazende yakın organlara acı hissi verebilir. Temas edilen bölge kızarır,kaparır bazende kanıyabilri. Ciddi zehirlenmeler kas krapları,karında sertlik, dokunma hissinde ve sıcaklığın algılanmasında azalma, mide bulantısı kusma, ciddi sırt ağrısı,konuşma zorluğu,istemsiz kas kasılmaları ve nefes alma zorluğuna sebep olabilir. Ölüm olaylarına çok nadir rastlnır.Fakat Akdeniz şakayıklarınn ölümle sonuçlann semptomları bilinmektedir.

TEDAVİ YÖNTEMLERİ: Tedavi yöntemleri uygulanırken acının hafifletilemsi ve zehir etkisinin azaltılması yönünde hedefler gözetilmelidir. Dünyanın pek çok bölgesinde şakayıkların ve mercanların sebep oldukları zehirlenme olaylarında yapılan en yaygın tedavi sadece lokal olarak AMONYAK veya SİRKE uygulaması yeterliolmaktadır.
1. Deri derhal deniz suyuyla hafifce yıkanmalıdır. kesinlikle tatlı su veya buz kullanılmamalıdır ve deri asla ovuşturulmamalıdır. (Tatlı su kulanımı derideki pasif zehir hücrelerinin patlamasına sebep olabilir)
2. Acı veya kaşıntı sona erene kadar SİRKE, %40-70 lik ALKOL veya AMONYAK tatbik edilmelidir. tavsiye edilen bu solüsyonların bulunmaması durumunda İDRAR da kulanılabilinir.
3. Eyer deride zehirlenmeyi sağlayan canlınınçeşitli uzantıları,parçaları kalmışa çıplak elle dokunmadan bir cımbız yardımıyla deriden uzaklaştırılmalıdır. Bu uzantıların alınması sonucunda mümkünse bir eldiven giyilmelidir. Bu uzuntıların alındığı bölgeye KURU KUM
serpilerek daha sonra temiz bir havluyla bastırmadan silinmesi gerekir.
4. Tahriş olan blgeye tekrar sirke uygulanmaldır (15dk boyunca). ağazda alınabilecek histaminik bir ilaç ve tahriş olan bölgeye sürülebilecek topika bir merhem işe yarayabilir.
5. Eğer uzuntılar (tentaküller)göz ile temas etitiyse,gözler en azından 1-2lt tatlı suyla yıkanmalıdır.

Deniz Dünyasi Dergisi

[yycolak]

teşekkürler.

[LeVrEkCi]

bunların zehirlisi fena oluyor normal beyaz temiz görünenlere bile dikkat etmek hafife almamak lazım.teşekkürler.

[araphüso26]

deniz kızı deniz anası vs...zararlılar.. hiç deniz delikanlısı yada deniz babası duydunuzmu yok zararlarıda yok

[yalova tatar]

Deniz Şakayığı (Anemonia actinia)
Hexacorallia sınıfından knidller grubuna verilen ad. Deniz diplerine tutunmuş yaşayan deniz şakayıklarına (Anemonia actinia) kıyılara yakın yerlerdeki kayaların üstünde çok sık rastlanır. 4-5 cm boyunda olan silindirimsi gövdelerinin tabanı, deniz altındaki kayalara tutunur. Sürünerek ya da yuvarlanarak hareket ederler. Kırmızı, yeşil, sarı, pembe gibi çeşitli renklerde olabilen deniz şakayıkları, avlarını kendilerine özgü zehirli hücrelerle donanmış dokunaçlarıyla avlar. Deniz şakayıkları, enine ya da boyuna bölünmeyle ya ad tomurcuklanmayla, eşeysiz çoğalırlar. Ama eşeyli üreme biçimine de rastlanır. Genellikle balık ve yengeçle beslenen deniz şakayığının bazı türleri başka deniz hayvanlarıyla karşılıklı yararlanma ya da tek yanlı yararlanma biçiminde yaşarlar.





Denizşakayıkları denizgülleri olarak da bilinir. Silindir biçimindeki gövdeleri bazı türlerde kalın ve kısa, bazılarında ise ince ve uzundur. Gövdelerinin üst ucunda bulunan ağızları, genellikle renkli çiçek yapraklarını andıran dokunaçlarla çevrilidir. Denizşakayıkları bu dokunaçlarındaki yakıcı kapsüllerle avladıkları balık ve öbür deniz hayvanlarıyla ya da mikroorganizmalarla beslenirler. Genellikle sarı, yeşil ve mavi renklere sahip olan denizşakayıkları, gövdelerinin alt ucundaki ayak diskleriyle kaya, iskele kazığı, deniz kabuğu ya da bir yengecin sırtı gibi sert yüzeylere bağlanarak yaşarlar. Genellikle de çok az hareket ederler. Fazla hareket kabiliyeti olmayan bu canlıların kendilerini korumak için özel bir savunma sistemine ihtiyaçları vardır. Çünkü denizşakayıklarının koruyucu dış iskeletleri yoktur. Bunun yerine şakayıklar gövdelerini dıştan olduğu gibi saracak boynuzsu bir madde salgılayarak, bu yapışkan maddeyle kum tanelerini ya da deniz kabuğu parçalarını birleştirerek kendilerine koruyucu bir kılıf yapabilirler.


Kaynak: Deniz Şakayığı (Anemonia actinia) resimleri görebilirsiniz

[yalova tatar]

deniz kızı deniz anası vs...zararlılar.. hiç deniz delikanlısı yada deniz babası duydunuzmu yok zararlarıda yok

onlar daha türememiş arabım

[yycolak]

teşekkürler tatarcım eline sağlık.

[ALTAYLI]

Denizdeki dokunaçları zaman zaman buradan işlemekteyiz. Hatırlamakta daima fayda var