13-03-2010, 12:53
(Son Düzenleme: 14-03-2010, 22:12, Düzenleyen: Bahadır Sarıca.)
Değerli Dostlarım
Bugün arkadaşlarımla Okan Motelde otururken konu açıldı,içimi döküverdim.
Kimi zaman,belkide çoğu zaman,bir anlatımda bulunurken,yada bir dost toplantısında,konu illaki balık üzerine olduğunda,işte şöyle,böyle diyen kendimi över üslubumdan yakındım.
Sonrasında ise bunun sebeplerini açıkladım.
Dedimki gençlere,siz benim halet-i ruhiyemi anlayamazsınız.Zira ihtiyarlığın,genç kalan gönüle rağmen,ne olduğunu yaşamadığınız için bilemezsiniz.
Hakikatende,özellikle 55 yaşlarından sonra insan dramatik bir biçimde kendini çoğu zaman ihtiyar hissedebiliyor.Gençlerin bir hamlede aşıverdikleri taşı,toprağı,ya kıç üstünde sürtünerek,yada emekleyip falan aşabiliyor.
Eğilmekte zorluk çekiyor,kalkarkende dizleri ağrıyor.Devamlı yarıştığı uzak atışlarda,birkaç denemeden sonra fıtığı,kolu,omzu falan kötü sinyaller veriyor.
Bu fiziki ızdıraplar kimi zaman onu zor bir avı göze alabilmesini engelleyebiliyor.
Arada çıkan tansiyon,sıkışan kalp,ikidebirde gelen işeme isteği,şisen prostatımı haberliyor,yoksa yavaştan tek ayak çukuramı basıyor bilemiyorum.
Ama o yürek hep genc kalıyor.Küçükkemiklinin sarp kıyılarına gitmek,levreğe ermek,yaylalara çıkıp alabalıklarına kavuşmak isteği hiç bitmiyorki.
Dolayısıyla anlatımlarında motiveye ihtiyacı olabiliyor.Enerji transferi istiyor,anlatıyor,yazıyor,zorlada olsa avlanıyor,resimliyor,yolluyor,övgüler alıyor,böylece güc kazanıyor ve bu ilave gücü tekrar avlarında harcıyor.
O zaman kendini övüversin ne mahsuru varki,zaten kaç sene daha övecek yılı kaldıki diyerekte bahanesini ortaya koyuveriyor.
Neyse,gelelim son avıma;
Devamlı esen rüzgarlar,azgın deniz tekne avlarımızı hep engellemekte.Bir süredir,İstanbul Boğaz avcılığımda kullandığım muhtelif surf kamışlarımı,makaralarımı,tozlandıkları standttan alarak,kıyı avcılığına yönelmiş ve hayli başarılı sargoz avları,arada cupra,mırmır falan avlamaktayım.
Gittikce açılan omzum,kolum nihayet eski günlerime yakın bir biçimde iş görmeğede başladılar.
Makaralarıma yeni teknoloji incecik misina ipleri takviye edindecede,neredeyse hemen her atışımda,üstelik yemli takımımı 100 metre üzerlerine eriştirebilir oldum.
Hep başımıza bela olan,kösteğin bedene dolaşması sorununu,nihayet kullanmaya kıydığım Yo-zuri Mirage FC misinalar ilede aştım.
Daha önceleri,güya özel bağlama şekilleri,boncuklu,fırdöndülü takımlarla tam manasıyla aşamadığım bu sorun bence tamamen halledildi.
Bu misina gayet sert,kullanılan köstekler,bağlamada birazcık itina ile bedenden tamamen ayrı durabiliyor ve bu durumunuda uzun zaman koruyabiliyor.
Hem iyi bir FC ve hemde sağlam.İyi bir FC'nin nasıl olması testini sanırım bilirsiniz.Bir daha anlatayım;İyi bir FC demek yüksek karbon oranı demektir.Bunu anlamak içinde misinanın ucunu çakmakla yakınız.Hangi misina ucu daha koyu siyahlaşıyorsa o iyi bir görünmez misinadır.
Uzak atışlarda kullandığım suyu alınmış karides,makaralarımdaki misina ipleri, bu işe en uygun makara ve kamışlarım,dalgalı havaları seven sargozun bulunduğu yerlerde,takımın akıntı ile sürüklenmesini tamamen engelleyebilen telli,boncuklu çapa kurşunlar,nihayet yemi sağlamca takabildiğim,balığı affetmeyen Daichi,Owner,Mustad iğnelerim.İşte bütün bunlar takımlarımın esasını teşkil etmektedir.
Hava uygun,sargoz iştahlı ve kıyı sularını arar oluncada,randıman sağlanabilmektedir.
3'lü klasik olta düzeni yetmektedir.Uzun kamışlarım(4,4,20 ve 4,50 metre)tamamen dik,dalgalara değmez bir şekilde yerleştirilip avlanılmalıdır.
İşte son avımın kareleri,ilişikte sunuyorum.
Sevgi ve saygımla kalınız.
![[Resim: 73dzt2.jpg]](http://i46.tinypic.com/73dzt2.jpg)
![[Resim: 28jbosl.jpg]](http://i47.tinypic.com/28jbosl.jpg)
![[Resim: 35817ja.jpg]](http://i50.tinypic.com/35817ja.jpg)
![[Resim: 25q8vn8.jpg]](http://i45.tinypic.com/25q8vn8.jpg)
Bugün arkadaşlarımla Okan Motelde otururken konu açıldı,içimi döküverdim.
Kimi zaman,belkide çoğu zaman,bir anlatımda bulunurken,yada bir dost toplantısında,konu illaki balık üzerine olduğunda,işte şöyle,böyle diyen kendimi över üslubumdan yakındım.
Sonrasında ise bunun sebeplerini açıkladım.
Dedimki gençlere,siz benim halet-i ruhiyemi anlayamazsınız.Zira ihtiyarlığın,genç kalan gönüle rağmen,ne olduğunu yaşamadığınız için bilemezsiniz.
Hakikatende,özellikle 55 yaşlarından sonra insan dramatik bir biçimde kendini çoğu zaman ihtiyar hissedebiliyor.Gençlerin bir hamlede aşıverdikleri taşı,toprağı,ya kıç üstünde sürtünerek,yada emekleyip falan aşabiliyor.
Eğilmekte zorluk çekiyor,kalkarkende dizleri ağrıyor.Devamlı yarıştığı uzak atışlarda,birkaç denemeden sonra fıtığı,kolu,omzu falan kötü sinyaller veriyor.
Bu fiziki ızdıraplar kimi zaman onu zor bir avı göze alabilmesini engelleyebiliyor.
Arada çıkan tansiyon,sıkışan kalp,ikidebirde gelen işeme isteği,şisen prostatımı haberliyor,yoksa yavaştan tek ayak çukuramı basıyor bilemiyorum.
Ama o yürek hep genc kalıyor.Küçükkemiklinin sarp kıyılarına gitmek,levreğe ermek,yaylalara çıkıp alabalıklarına kavuşmak isteği hiç bitmiyorki.
Dolayısıyla anlatımlarında motiveye ihtiyacı olabiliyor.Enerji transferi istiyor,anlatıyor,yazıyor,zorlada olsa avlanıyor,resimliyor,yolluyor,övgüler alıyor,böylece güc kazanıyor ve bu ilave gücü tekrar avlarında harcıyor.
O zaman kendini övüversin ne mahsuru varki,zaten kaç sene daha övecek yılı kaldıki diyerekte bahanesini ortaya koyuveriyor.
Neyse,gelelim son avıma;
Devamlı esen rüzgarlar,azgın deniz tekne avlarımızı hep engellemekte.Bir süredir,İstanbul Boğaz avcılığımda kullandığım muhtelif surf kamışlarımı,makaralarımı,tozlandıkları standttan alarak,kıyı avcılığına yönelmiş ve hayli başarılı sargoz avları,arada cupra,mırmır falan avlamaktayım.
Gittikce açılan omzum,kolum nihayet eski günlerime yakın bir biçimde iş görmeğede başladılar.
Makaralarıma yeni teknoloji incecik misina ipleri takviye edindecede,neredeyse hemen her atışımda,üstelik yemli takımımı 100 metre üzerlerine eriştirebilir oldum.
Hep başımıza bela olan,kösteğin bedene dolaşması sorununu,nihayet kullanmaya kıydığım Yo-zuri Mirage FC misinalar ilede aştım.
Daha önceleri,güya özel bağlama şekilleri,boncuklu,fırdöndülü takımlarla tam manasıyla aşamadığım bu sorun bence tamamen halledildi.
Bu misina gayet sert,kullanılan köstekler,bağlamada birazcık itina ile bedenden tamamen ayrı durabiliyor ve bu durumunuda uzun zaman koruyabiliyor.
Hem iyi bir FC ve hemde sağlam.İyi bir FC'nin nasıl olması testini sanırım bilirsiniz.Bir daha anlatayım;İyi bir FC demek yüksek karbon oranı demektir.Bunu anlamak içinde misinanın ucunu çakmakla yakınız.Hangi misina ucu daha koyu siyahlaşıyorsa o iyi bir görünmez misinadır.
Uzak atışlarda kullandığım suyu alınmış karides,makaralarımdaki misina ipleri, bu işe en uygun makara ve kamışlarım,dalgalı havaları seven sargozun bulunduğu yerlerde,takımın akıntı ile sürüklenmesini tamamen engelleyebilen telli,boncuklu çapa kurşunlar,nihayet yemi sağlamca takabildiğim,balığı affetmeyen Daichi,Owner,Mustad iğnelerim.İşte bütün bunlar takımlarımın esasını teşkil etmektedir.
Hava uygun,sargoz iştahlı ve kıyı sularını arar oluncada,randıman sağlanabilmektedir.
3'lü klasik olta düzeni yetmektedir.Uzun kamışlarım(4,4,20 ve 4,50 metre)tamamen dik,dalgalara değmez bir şekilde yerleştirilip avlanılmalıdır.
İşte son avımın kareleri,ilişikte sunuyorum.
Sevgi ve saygımla kalınız.
![[Resim: 3796.jpg]](http://i0906.hizliresim.com/2009/6/23/3796.jpg)
